Wydawca treści
Parki krajobrazowe
Zgodnie z ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody „park krajobrazowy jest obszarem chronionym ze względu na wartości przyrodnicze, historyczne i kulturowe oraz walory krajobrazowe, a celem jego utworzenia jest zachowanie i popularyzacja tych wartości w warunkach zrównoważonego rozwoju. Grunty w granicach parku pozostawia się w gospodarczym wykorzystaniu”.
Cały obszar Nadleśnictwa Cisna leży w granicach Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego.
Park powstał na mocy rozporządzenia Nr 17 Wojewody Krośnieńskiego z dnia 27 marca 1992 r. (Dz. Urz. Województwa Krośnieńskiego Nr 7 z 1992 r.) z późniejszą zmianą, wprowadzoną rozporządzeniem Nr 24 Wojewody Krośnieńskie-go z dnia 24 maja 1996 r. (Dz. Urz. Województwa Krośnieńskiego Nr 21 z 1996 r.).
Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy zajmuje powierzchnię 51146 ha. Położony jest w województwie podkarpackim w powiatach leskim i sanockim, na terenie gmin: Baligród, Cisna, Solina, Komańcza. Teren Nadleśnictwa Cisna w całości leży w zasięgu granic parku.
Celem utworzenia Parku była ochrona szczególnych walorów krajobrazowych i przyrodniczych zachodnich pasm polskiej części Bieszczadów oraz rozwój społeczno-gospodarczy regionu, ze szczególnym uwzględnieniem turystyki i rekreacji. Zachodnia część obszaru parku pełni dodatkowo rolę otuliny Bieszczadzkiego Parku Narodowego.
Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy ma zdecydowanie leśny charakter (grunty zalesione stanowią około 83% powierzchni parku) i pod tym względem jest jednym z większych w Polsce. Ekosystemy leśne odznaczają się wysokim stopniem naturalności, wyrażającym się dużym udziałem drzewostanów o składzie gatunkowym zgodnym z siedliskiem. W składach gatunkowych drzewostanów przeważają buk i jodła.
Dominującym zespołem roślinnym jest żyzna buczyna karpacka Dentario glandulosae-Fagetum, występująca tu w formie reglowej.
Flora naczyniowa Parku liczy około 940 gatunków, w tym 170 gatunków górskich, a wśród nich 33 alpejskie i 43 subalpejskie. Na wysokie walory przyrodnicze Parku wpływa obecność wielu gatunków roślin chronionych (40 gatunków). Występuje tu m.in. bardzo rzadko spotykany goździk kosmaty Dianthus armeria (na Łopienniku), kruszczyk szerokolistny Epipactis helleborine (w dolinie Solinki) , goryczuszka (goryczka) orzęsiona Gentianella ciliata (w Żubraczem).
Świat fauny reprezentują gatunki środkowoeuropejskie o szerokiej amplitudzie ekologicznej. Obszar Parku jest jedynym w Polsce i jednym z nielicznych w Europie obszarów współwystępowania trzech gatunków dużych drapieżników (niedźwiedź Ursus arctos, wilk Canis lupus, ryś Felis lynx) oraz pięciu gatunków kopytnych (Żubr Bison bonasus, łoś Alces alces, jeleń Cervus elaphus, sarna Capreolus capreolus, dzik Sus scrofa).
Na terenie parku gniazdują rzadkie ptaki drapieżne: orlik krzykliwy Aquila pomarina, orzeł przedni Aquila chrysaetos i gadożer Circaetus gallicus. Spotkamy tu także gatunki wysokogórskie (płochacz halny Prunella collaris, siwerniak Anthus spinoletta) oraz ciepłolubne (muchołówka białoszyja Ficedula albicollis i nagórnik Monticola saxatilis). Obszar parku należy do najcenniejszych terenów naszego kraju pod względem różnorodności występujących tu gatunków ptaków (31 najcenniejszych z nich znajduje się w polskiej czerwonej księdze zwierząt).
Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy obejmuje obszary wyjątkowo cenne pod względem przyrodniczym i krajobrazowym. Walory tego terenu wynikają z unikalnej budowy geologicznej, interesującej rzeźby terenu, występowania rzadkich zbiorowisk roślinnych, zróżnicowanej gatunkowo fauny oraz nielicznych za-chowanych reliktów kultury religijnej, wśród których należy wymienić zabytkowe cerkwie, stare chyże łemkowskie nad okolic Cisnej i Osławy, cerkiew w Łopience (obecnie restaurowana), a także pozostałości przycerkiewnych cmentarzy, przydrożnych kapliczek i krzyży.
Cele strategiczne Parku to:
• ochrona unikalnych, charakterystycznych cech naturalnych środowiska przyrodniczego,
• zabezpieczenie równowagi ekologicznej w funkcjonowaniu przyrody,
• utrzymanie zdolności ekosystemów do odtwarzania zasobów przyrody poprzez stosowanie wzmożonej ochrony,
• określenie przyrodniczych uwarunkowań rozwoju gospodarczego terenu parku,
• ochrona i eksponowanie krajobrazu kulturowo-historycznego,
• kształtowanie harmonijnego krajobrazu współczesnego,
• stworzenie warunków dla rozwoju turystyki i lecznictwa uzdrowiskowego.
Najnowsze aktualności
Poszukiwania padłych dzików
Poszukiwania padłych dzików
Nadleśnictwo Cisna apeluje o informacje na temat znalezionych padłych dzików.
Afrykański Pomór Świń (ASF) to nieuleczalna, wysoce zakaźna i zaraźliwa, wirusowa choroba świń domowych wszystkich ras oraz dzików.
Głównymi źródłami rozprzestrzeniania się choroby są dziki oraz człowiek. Wirus wykazuje znaczną odporność na działanie czynników środowiskowych. W mrożonym mięsie świń jego przeżywalność wynosi 1000 dni, w mięsie suszonym - 300 dni, w mięsie solonym 182 dni, a w mięsie mielonym 105 dni. We krwi przechowywanej w temperaturze pokojowej zarazek utrzymuje się w stanie zakaźnym przez 10-18 tyg., a w kale - 11 dni. Wirus ASF jest także oporny na wysychanie i gnicie. Na terenie Hiszpanii stwierdzono obecność zakaźnego wirusa w zagrodach, w których wybito zwierzęta 4 miesiące wcześniej, w gnijących zwłokach pozostawionych w temperaturze pokojowej zachował on żywotność przez 18 tygodni, zaś w śledzionie zakopanej w ziemi przez 280 dni. W niskiej temperaturze wirus ASF jest żywotny i zjadliwy przez kilka lat, ciepło natomiast niszczy go relatywnie szybko: w temperaturze 55oC ginie po 45 min., a w temperaturze 60oC po 20-30 minutach.
Po raz pierwszy wirus ASF został stwierdzony i opisany w Kenii w 1921 roku. Na kontynencie europejskim pojawił się w 1957 roku zawleczony z Angoli do Portugali. W Polsce pierwsze przypadki odnotowano w 2014 roku. Najnowsze dane potwierdzają występowanie ASF w Czechach.
Zwalczanie wirusa odbywa się wyłącznie metodami administracyjnymi, poprzez wybijanie stad zakażonych ze strefy zapowietrzonej. Dodatkowo producenci oraz hodowcy świń zobowiązani są do stosowanie bioasekuracji. Masowe padnięcia zwierząt, koszty eradykacji, jak i wypłaty odszkodowań, a przede wszystkim wstrzymaniem obrotu i eksportu świń, wieprzowiny, artykułów żywnościowych wyprodukowanych z mięsa wieprzowego oraz nasienia powodują ogromne straty ekonomiczne dla nich oraz budżetu państwa.
Mino, że wirus ASF jest niegroźny dla człowieka, to jest to uznawany za najgroźniejszą chorobę świń.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Główny Lekarz Weterynarii apelują o zgłaszanie każdego przypadku znalezionego dzika. Minister Środowiska zlecił Dyrektorowi Generalnemu Lasów Państwowych poszukiwanie padłych dzików oraz bieżący monitoring gruntów administrowanych przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe. W związku z powyższym pracownicy Służby Leśnej wspólnie z członkami Polskiego Związku Łowieckiego oraz pracownikami Zakładów Usług Leśnych będą zbiorowo przeszukiwać drzewostany w miesiącach od sierpnia do listopada 2017 roku oraz od kwietnia do listopada 2018 roku padłych dzików.
Nadleśnictwo Cisna prosi, aby każdy przypadek znalezienia padłego dzika lub jego szczątków na terenach leśnych bezzwłocznie zgłaszać do Nadleśnictwa do pod numerem telefonu: +48 13 468 63 01, mailem: cisna@krosno.lasy.gov.pl lub do P. Łukasz Mokrzyńskiego pod numer telefonu komórkowego 695 390 570, P. Edwarda Wierzbickiego pod numer telefonu komórkowego 608 086 326 (obwód łowiecki 218pk), P. Łukasza Sawińskiego pod numer telefonu komórkowego 695 390 566 (obwód łowiecki 219pk).
